Το
σπήλαιο των
Ολύμπων
βρίσκεται
στην
τοποθεσία Συκιά
στο
νοτιοδυτικό
τμήμα σε
απόσταση 35
χιλιομέτρων
από την πόλη
της Χίου, 10
χιλιομέτρων
από τον
Λιμένα
Μεστών ( το
νοτιότερο
μέρος της
Χίου), και
5
χιλιομέτρων
από το μεσαιωνικό
χωριό
Ολύμποι.
Το
σπήλαιο των
Ολύμπων
είναι
σπήλαιοβάραθρο
με εξαιρετικά
πλούσιο
σταλακτικό
διάκοσμο που
παρά τις
μικρές του
διαστάσεις
το καθιστούν ένα
από τα πιο
αξιόλογα και
όμορφα
σπήλαια της
Ελλάδας.
Η
πρώτη
εξερεύνηση
που
πραγματοποιήθηκε
το 1985 από την
Ελληνική
Σπηλαιολογική
Εταιρία μετά
από σχετικό
αίτημα της κοινότητας
Ολύμπων
ενώ η
χρηματοδότηση
του έγινε από
τον Ελληνικό
Οργανισμό
Τουρισμού (ΕΟΤ).
Το έργο
αξιοποίησης
του ξεκίνησε το 2000 και
ολοκληρώθηκε
το 2002 όπου και
παραδόθηκε
στους
επισκέπτες.
Ο
διάκοσμος
του σπηλαίου
είναι εξαιρετικός.
Κατά κανόνα
έχει μία
κιτρινοερυθρή
χροιά λόγω
προσμίξεων
του
ανθρακικού
ασβεστίου με
ερυθρόχρωμα
αργιλικά
συστατικά,
και σε
ορισμένα
σημεία έχει
χρώμα λευκό.
Σύμφωνα
με τους
μελετητές η
δημιουργία του
σπηλαίου
έγινε σε δύο
διαφορετικές
φάσεις:
α)η
πρώτη
τοποθετείται
στην ανώτερη
Ιουρασική
περίοδο (
Μεσοζωική
περίοδος)
δηλαδή πριν 150
εκατομμύρια
χρόνια και β)
η δεύτερη
στην Καινοζωική
περίοδο
δηλαδή πριν 65
εκατομμύρια
χρόνια . Η
παραπάνω
διαίρεση
έγινε
κατόπιν
χρονολόγησης
των
ανθρακικών
υλικών του
σπηλαίου.
Η
θερμοκρασία
μέσα στο
σπήλαιο
είναι 18°C
και το
οξυγόνο
είναι 20% με
επιτρεπτό
όριο το 19,5%.
Εντυπωσιακή
στο σπήλαιο
είναι η
ανάπτυξη
ιδιόμορφων
Σταλακτιτών
Συμπλεγμάτων
από Εκκεντρίτες.
Πρόκειται
για
Σταλακτίτες
που δεν
αναπτύσσονται
κατά την
κατακόρυφη
διεύθυνση. Η
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
ΤΟΥΣ
ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ
ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ
ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ.
Η ανώμαλη
αυτή
ανάπτυξη
αποδίδεται
στην ύπαρξη
ρευμάτων
αέρα που
υπάρχουν
μέσα στο
σπήλαιο, ίσως
και λόγω του
φυσικού
ανοίγματος
της οροφής
του.
|